فصل نخست: مقدمه پلیس به‌عنوان یک کنش‌گر مهم در حمایت از حقوق بشر
فصل دوم: پلیس و حقوق بشر: مسائل بنیادین
2-1. مقدمه
2-2. چه شاخه‌هایی از حقوق بین‌الملل به پلیس مربوط است؟
2-3. اهداف و قلمرو این شاخه‌های حقوقی چه هستند؟
2-4. رابطه بین حقوق بشر و برقراری نظم چیست؟
2-5. کدام‌ یک از اسناد حقوق بشری به [فعالیت‌های] پلیس مربوط می‌شوند؟
2-6. کدام‌ یک از مقررات حقوق بشری به طور خاص به پلیس مربوط است؟
2-7. چگونه نظام بین‌المللی از حقوق خاص حمایت می‌کند؟
2-7-1. اعلامیه جهانی حقوق بشر و معاهدات بین‌المللی
2-7-2. تدابیر لازم به‌منظور جلوگیری از شکنجه و بدرفتاری
2-7-3. اسناد غیرمعاهداتی
2-8. محدودیت‌های حقوق بشر چه مواردی است و چگونه می‌توان آنها را در زمان وضعیت‌های اضطراری ملی محدود کرد؟
2-9. قوانین جنگ چه هستند و چگونه آنها به پلیس مربوط می‌باشند؟
2-9-1. قلمرو و اهداف قوانین جنگ چیست؟
2-9-2. چه نوع مخاصماتی را آنها تنظیم می‌نمایند؟
2-9-3. چگونه جنگجویان و غیرنظامیان مشخص می‌شوند؟
2-9-4. وضعیت و کارکردهای پلیس در موقعیت‌های مخاصمه مسلحانه چه هستند؟
2-9-5. رابطه بین پلیس و قوانین جنگ چیست؟
2-9-6. نمونه‌های قوانین جنگ کدام موارد است؟
2-10. نتیجه‌گیری
فصل سوم: پلیس و ممنوعیت شکنجه و رفتار غیرانسانی و موهن یا مجازات
3-1. مقدمه
3-2. اختیارات پلیس و حقوق بشر
3-3. تعریف شکنجه و سایر رفتارهای غیرانسانی یا موهن یا مجازات و مقررات قابل‌اجرا
3-4. پلیس و اشخاص آسیب‌پذیر: منع شکنجه و سایر رفتارهای غیرانسانی یا موهن یا مجازات
3-5. منع شکنجه و سایر رفتارهای غیرانسانی یا موهن یا مجازات در طول بازداشت پلیس
3-6. ممنوعیت استفاده از ادله حاصله از شکنجه
3-7. شکنجه و رفتار غیرانسانی یا موهن در میان اشخاص بازداشت‌شده
3-8. وظیفه پلیس برای پیشگیری از نقض‌های ماده 3 کنوانسیون اروپایی
3-9. نمونه‌هایی از شکنجه در رویه قضایی
3-9-1. آویزان کردن فلسطینی
3-9-2. شوک‌های الکتریکی
3-9-3. ترکیب شیوه‌های مختلف شکنجه در پرونده
3-9-4. کتک زدن، تهدید علیه حیات و خانواده، خشونت جنسی و عقیم‌سازی
3-9-5. تغذیه اجباری به طریق کاملاً خشن و تحقیرآمیز
3-9-6. تجاوز جنسی (و یا تهدید به تجاوز جنسی)
3-10. نمونه‌هایی از رفتار غیرانسانی
3-10-1. مداخله پزشکی به‌منظور دستیابی به ادله
3-10-2- بازداشت کودکان
3-10-3. رنج روحی
3-10-4. رفتار موهن یا مجازات
3-10-5. شرایط بازداشت
3-11. نتیجه‌گیری
فصل چهارم: پلیس و حق حیات
4-1. مقدمه
4-2. ماده 2 کنوانسیون اروپایی: قلمرو حمایت
4-3. توجیه محرومیت از حق حیات
4-4. اصل تناسب: ضرورت استفاده از زور
4-4-1. پرونده مک کان و سایرین علیه انگلستان در دیوان اروپایی حقوق بشر
4-4-2. پرونده آندرنیکو کنستانتینو علیه قبرس در دیوان اروپایی حقوق بشر
4-4-3. پرونده ماکاراتزیس علیه یونان در دیوان اروپایی حقوق بشر
4-4-4. پرونده واسیلوسکا و کالاوکال در لهستان
4-4-5. پرونده جیولیانی و گاجییو علیه ایتالیا در دیوان اروپایی حقوق بشر
4-4-6. پرونده فینوگنف علیه روسیه در دیوان اروپایی حقوق بشر
4-4-7. پرونده فانزیوا علیه روسیه در دیوان اروپایی حقوق بشر
4-5. استفاده از شوکرهای الکتریکی و سلاح‌های الکتریکی
4-5-1. پرونده فاکس علیه انگلستان در دیوان اروپایی حقوق بشر
4-5-2. پرونده آنژلیو جرجیو و دیگران علیه بلغارستان در دیوان اروپایی حقوق بشر
4-6. نتیجه‌گیری
فصل پنجم: مسؤولیت فرماندهی و استفاده از زور توسط پلیس
5-1. مقدمه
5-2. مسؤولیت مقامات فرماندهی و مافوق در قبال افعال و ترک افعال‌شان
5-2-1. صدور دستورات
5-2-2. برنامه‌ریزی، آمادگی و احتیاط
5-3. مسؤولیت در قبال چهارچوب عملیاتی
5-3-1. مقررات و رویه‌ها
5-3-2. تجهیز کردن
5-3-3. آموزش دادن
4- 5. تضمین پاسخگویی
5-4-1. نظارت، کنترل و اقدامات تأدیبی
5-4-2. تحقیقات مؤثر
5-5.نتیجه‌گیری
فصل ششم: تحقیقات مؤثر پیرامون سوءاستفاده پلیس از حقوق بشر: مبارزه با بی‌فکری
6-1. مقدمه
6-2. معرفی اجمالی وظیفه تحقیق نسبت به اتهامات سوءاستفاده از حقوق بشر
6-3. مبارزه با بی‌کیفری
6-4. بایسته‌های عملیاتی و سیاستی یک تحقیق مؤثر
6-5. نتیجه‌گیری
فصل هفتم: سلب آزادی توسط پلیس
7-1. مقدمه
7-2. سلب آزادی چیست؟
7-3. بازداشت به عنوان آخرین راه‌حل و به عنوان یک راه‌کار فرعی، مادامی که متضمن توسل به زور است
7-4. مبانی قانونی بازداشت
7-5. حقوق شخص بازداشت‌شده
7-5-1. اطلاع‌رسانی
7-5-2. معاضدت حقوقی
7-5-3. دسترسی به معاینه پزشکی
7-5-4. شخص بازداشت‌شده را می‌بایست فوراً نزد قاضی حاضر نمود تا در خصوص تداوم بازداشت و یا آزادی وی و تعویق دادرسی اتخاذ تصمیم نماید
7-5-5- استحقاق دادرسی در مدت‌زمانی معقول
7-5-6. حق طرح شکایت نزد دادگاه (قرار احضار زندانی)
7-5-7- بازداشتگاه و شرایط بازداشت
7-5-8. ضرورت یک گزارش مجزا به‌عنوان تضمین
7-6. نتیجه‌گیری
فصل هشتم: اختیارات پلیس و تحقیقات کیفری
8-1. مقدمه: حقوق بشر و پلیس
8-2. وظیفه مداخله و تحقیق
8-3. وظیفه اقدام، صرفاً بر مبنای مجوز قانونی
8-4. وظیفه اقدام به شیوه‌ای متناسب
8-5. وظیفه اقدام منصفانه
8-6. نتیجه‌گیری
فصل نهم: اختیارات نظارتی پلیس و حمایت از اطلاعات شخصی
9-1. نظارت و حریم خصوصی
9-1-1. پلیس و دستگاه‌های امنیتی
9-1-2. حق حریم خصوصی
9-2. شورای اروپا
9-2-1. دیوان اروپایی حقوق بشر و نظارت
9-2-1-1. پرونده زاخاروف
9-2-1-2. پرونده سابو
9-2-2. کنوانسیون جرایم سایبری
9-2-2-1. برخی موضوعات مرتبط با کنوانسیون جرایم سایبری
9-2-3. کمیسیونر عالی حقوق بشر
9-2-3-1. نقش کمیسیونر عالی حقوق بشر
9-2-3-2. کمیسیونر حقوق بشر بر نظارت
9-3. اتحادیه اروپا
9-3-1. قانون اتحادیه اروپا
9-3-2. گردآوری و تبادل اطلاعات در اتحادیه اروپا و بین اتحادیه اروپا و دولت‌های ثالث
9-3-2-1. دستورالعمل ثبت‌نام مسافر اتحادیه اروپا
9-3-2-2. موافقت‌نامه ثبت مشخصات مسافر اتحادیه اروپا با ایالات‌متحده و کانادا
9-3-2-3. دستورالعمل اتحادیه اروپا درخصوص نگهداری داده‌ها
9-3-2-4. اصلاحات حفاظت از داده‌ها
9-3-2-5. موافقت‌نامه سوئیفت بین اتحادیه اروپا و ایالات‌متحده
9-3-2-6. قطعنامه اتحادیه اروپا درخصوص برنامه‌های نظارتی و قطعنامه تکمیلی آن
9-4. قانون آلمان درخصوص نظارت
9-5. مبارزه علیه تروریسم
9-5-1. اتحادیه اروپا و مبارزه علیه تروریسم
9-5-2. مبارزه بین‌المللی علیه تروریسم
9-6. رویکرد متفاوت
فصل دهم: حمایت در برابر جرم به‌عنوان یک حق بشری؛ تعهدات مثبت پلیس
10-1. مقدمه
10-2. سیستم بررسی اساسی ملی/ بین‌المللی: هماهنگ‌سازی وظایف پلیس
10-3. محدوده کلی بررسی وظایف پلیس؛ چهارچوب تعهدات مثبت
10-4. تعهدات مثبت اولیه دولت که پلیس ملزم به اجرای آن است
10-5. جرم در مقررات حقوق بشر: حقوق بشر × حق (شرایط) طرح دعوا از ناحیه اشخاص
10-6. تعیین وظایف پلیس: نحوه و زمان حمایت
10-7. وظایف پلیس قبل از وقوع آسیب: چهارچوب قبل از حادثه
10-7-1. وظایف نظام‌مند و سیستمی پلیس
10-7-2. چه زمانی وظیفه حمایت از اشخاص خاص مطرح می‌شود؟
10-7-3. تعیین محتوای وظایف پلیس؛ مسئله چگونگی حمایت
10-8. وظایف پلیس در زمانی که آسیب سابقاً ایجاد شده است؛ چهارچوب بعد از حادثه ـ تمرکز اولیه بر وظیفه تحقیق
10-9. محدودیت‌های وظیفه پلیس
10-9-1. تعارض حق‌ها
10-9-2. منابع محدود
10-10. نتیجه‌گیری
فصل یازدهم: پلیس و حقوق بشر در برگزاری تجمعات مسالمت‌آمیز
11-1. مقدمه
11-2. چهارچوب تنظیمی برای فعالیت‌های پلیس (جنبه‌های منتخب)
11-2-1. تجمعات مسالمت‌آمیز
11-2-2. تعهدات مثبت در راستای تضمین حق تجمع مسالمت‌آمیز
11-2-3. اخلال احتمالی در حق تجمع مسالمت‌آمیز
11-2-4. توجیه مداخله
11-2-5. تجمعات بدون اعلام قبلی یا دریافت مجوز
11-2-6. تجمعات خودجوش
11-2-7. نیروهای پلیس به‌عنوان تظاهرکننده
11-3. رویه مناسب نظم‌بخشی به تجمعات عمومی منطبق با استانداردهای حقوق بشر
11-3-1. تغییر رویکرد پلیس نسبت به تجمعات عمومی در پرتو رویه درحال‌توسعه
11-3-2. اجزای کلیدی حرفه‌ای‌گری پلیس در رابطه با تجمعات عمومی
11-3-2-1. پلیس به‌عنوان تسهیل‌گر؛ نیاز به انعطاف‌پذیری
11-3-2-2. ارتباط پیوسته با سازماندهندگان، شرکت‌کنندگان و گستره عمومی به‌عنوان ابزار انتخاب
11-3-2-3. بی‌طرفی
11-3-2-4. طراحی آیین‌ها و اقدامات اولیه؛ محوریت دانش
11-3-2-5. اقدام برای پیشگیری از گسترش خشونت
11-3-2-6. تفکیک؛ مداخله هدفمند و استفاده حداقلی از زور
11-3-2-7. محدودیت‌های تدابیر پلیس؛ ضرورت و تناسب
11-3-2-8. شفافیت
11-3-2-9. پاسخگویی
11-3-2-10. پس از واقع؛ جلسه گزارش مأموریت و ارزشیابی
11-3-2-11. آموزش
11-4. نتیجه‌گیری و چشم‌انداز
فصل دوازدهم: مأموریت‌های پلیس سازمان ملل متحد و حقوق بشر
12-1. مقدمه
12-2. پلیس در چهارچوب سازمان ملل متحد؟
12-3. چهارچوب قانونی
12-4. سطوح مشارکت حقوق بشر در حفظ صلح
12-4-1. قانون دولت میزبان
12-4-2. قوانین دولت‌های مشارکت‌کننده در فعالیت پلیس
12-4-2-1. میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی
12-4-2-2. کنوانسیون اروپایی حقوق بشر
12-4-2-3. دیوان بین‌المللی دادگستری
12-4-2-4- نتیجه‌گیری
12-4-3. سازمان ملل متحد
12-5. نقض حقوق بشر، مسؤولیت و مصونیت
12-5-1. نقض حقوق بشر به‌وسیله اعضای پلیس سازمان ملل متحد و مصونیت نیروهای پلیس سازمان ملل متحد
12-5-2. مسؤولیت سازمان ملل متحد
12-6. حقوق بشر در رویه «حفظ امور انتظامی»
12-6-1. حمایت از غیرنظامیان
12-6-2. توسل به زور و سلاح گرم
12-6-3. بازداشت و حبس
12-7. نتیجه‌گیری
فصل سیزدهم: آموزش پلیس و استانداردهای حقوق بین‌الملل بشر
13-1. مقدمه
13-2. جایگاه؛ آموزش حقوق بشر پلیس
13-2-1. آموزش چیست و آموزش حقوق بشر چیست؟
13-2-2. چهارچوب حقوقی بین‌المللی آموزش حقوق بشر پلیس
13-2-3. ادغام حقوق بشر در آموزش پلیس
13-2-4- منابع آموزشی؛ اصول کارآمدی آموزش حقوق بشر
13-2-5. آموزش حقوق بشر پلیس در حوزه گسترده‌تر سازمان‌های پلیس
13-3. ابعاد و اجزای آموزش حقوق بشر
13-3-1. مقدمه؛ مثلث آموزش حقوق بشر
13-3-2. آگاهی و درک حقوق بشر
13-3-2-1. آگاهی بنیادین 1؛ شأن انسانی، حقوق بشر و تعهدات مرتبط
13-3-2-2. آگاهی بنیادین 2؛ نقش دوگانه پلیس در رابطه با حقوق بشر
13-3-2-3. آگاهی تخصصی؛ رویه‌ها و هنجارهای حقوق بشر
13-3-3. مهارت‌ها و حقوق بشر
13-3-3-1. مهارت‌های عملیاتی
13-3-3-2. مهارت‌های تحلیلی و بازتابی
13-3-4. نگرش و حقوق بشر
13-4. نتیجه‌گیری
فصل چهاردهم: کمیته منع شکنجه اروپا و فعالیت آن درباره پلیس
14-1. کمیته اروپایی منع شکنجه و رفتارهای غیرانسانی و موهن
14-2. بازدید از ایستگاه پلیس
14-2-1. بازجویی
14-2-2. توسل به زور
14-2-3. نمونه تسلیحات الکتریکی و شوکرها
14-3. تأثیر فعالیت‌های کمیته منع شکنجه؛ برخی ملاحظات محتاطانه
14-3-1. تغییرات در پلیس، زندان‌های موقت و اقامتگاه‌های مهاجران خارجی
14-3-2. گزارش کنفرانس‌ها و مقالات دانشگاهی
14-4. نتیجه‌گیری
فصل پانزدهم: پلیس و کمیته فرعی منع شکنجه سازمان ملل متحد، سازُکارهای ملی منع شکنجه
15-1. مقدمه
15-2. کمیته فرعی منع شکنجه و دیگر رفتارها یا تنبیه‌های خشن، غیرانسانی یا مجازات و اسناد آن
15-2-1. تصویب پروتکل اختیاری کنوانسیون منع شکنجه و اعمال آن در مقدونیه
15-2-2. بازدید کمیته فرعی از دولت‌ها
15-2-3. کاربرد توصیه‌های بازدید کمیته در سطح ملی
15-2-4. تصویب رویه‌های عملیاتی استاندارد در مقدونیه
15-3. پیشرفت مقدونیه در احترام کامل به حقوق بشر
15-3-1. اختیارات پلیس و کاربرد آنها در فعالیت‌های عملی پلیس
15-3-2. نظارت بر اختیارات پلیس در مقدونیه
4-15. نتیجه‌گیری