امروزه بسیاری از رشته­‌های علمی برای حل مسائل خود از روش‌­های آماری بهره می­برند؛ اما این علم در حل مسائل حقوقی و قضایی در ایران کمتر به‌­کار گرفته می­شود. این در حالی است که با تأمل بر حوزه­‌هایی مانند آمار جنایی و قضایی به راحتی می­توان کاربردهای آمار را برشمرد و از طرفی به خلأ آن در این حوزه‌­ها پی برد. مراجع مرتبط با علم آمار در امور قضایی و حقوقی کشور به چهار دسته تقسیم می­شود: مراجع تصمیم‌­سازی و تصمیم­‌گیری قضایی؛ مراجع گردآورنده آمار؛ تولیدکنندگان آمار؛ و نهایتاً دادگاه­‌ها، دادگستری­‌ها و اشخاص دخیل در تصمیمات و نتایج دادگاه. در این اثر، با مرور نظام­‌مند دانش انباشته در کتب، دوره­‌های آموزشی، رساله‌­های علمی، مجلات و مقالات علمی، گروه­های تخصصی بین­‌رشته‌­ای، نشست­‌های تخصصی، کارگاه‌های بین‌­رشته‌­ای آمار و حقوق و سایر فعالیت‌­های صورت­‌گرفته در سطح جهانی به بررسی قدمت و توسعه‌­یافتگی کاربردهای این علم در ابعاد مختلف حقوقی و نظام قضایی دنیا و تفاوت‌­های قابل توجه آن با وضعیت موجود در نظام حقوقی ایران پرداخته­‌ایم. علاوه بر این چالش‌­های احصاشده دستگاه قضا توسط خبرگان و اسناد بالادستی با رویکردهای آماری بررسی و برای مرتفع‌­سازی آن­‌ها تا حد ممکن راهکارهایی ارائه شده است. در ادامه پیشنهادهایی در راستای ایجاد زبان مشترک آمار و حقوق و وسعت بخشیدن به کاربردهای آمار در حل مسائل حقوقی و قضایی مطرح شده است.